Centrum Kultury ZAMEK

Historia zamku cesarskiego

Zamek cesarski – dawna rezydencja cesarza Wilhelma II – był najważniejszą i największą spośród budowli wzniesionych na początku XX wieku z inicjatywy władz pruskich dla podniesienia rangi Poznania. Rozpoczęta w 1905 roku budowa trwała tylko pięć lat: już w 1910 roku klucze do zamku uroczyście przekazano cesarzowi, a trzy lata później ukończone zostały prace przy ozdobionej mozaikami kaplicy zamkowej. Projektant, Franz Schwechten sięgnął po przywołujące świetność cesarstwa Karola Wielkiego formy neoromańskie. Neoromański wystrój otrzymała także większość reprezentacyjnych wnętrz.

Nad całością dominuje wieża, mieszcząca niegdyś na piętrze kaplicę. W założonej wokół wewnętrznego dziedzińca części zachodniej znalazły się apartamenty cesarza i jego rodziny, zaś w części wschodniej – sala tronowa. Na tyłach urządzono niewielki park z wyodrębnionym ogrodem różanym, którego architektura wzorowana jest na słynnym dziedzińcu lwów w Alhambrze. W północno-wschodnim narożniku kwartału zlokalizowano budynek gospodarczy, tzw. masztalarnię.
Po zakończeniu I wojny św. zamek stał się własnością państwa polskiego. W okresie międzywojennym był jedną z oficjalnych rezydencji polskich prezydentów oraz główną siedzibą nowopowołanego Uniwersytetu Poznańskiego. Udostępniano go również zwiedzającym.
W 1939 roku, wkrótce po zajęciu miasta przez Niemców, zamek wizytował Albert Speer, „nadworny” architekt Adolfa Hitlera. Następstwem tej wizyty była decyzja o przebudowie dawnych apartamentów cesarskich na potrzeby wodza III Rzeszy (najbardziej spektakularne było przekształcenie kaplicy na jego gabinet). Drugie piętro zostało natomiast przeznaczone dla namiestnika tzw. Kraju Warty, Arthura Greisera.
Podjęte niezwłocznie prace trwały do 1944 roku, gdy sytuacja militarna nie pozostawiała wątpliwości co do losów wojny. W ich trakcie usunięto niemal cały dotychczasowy wystrój wnętrz, zastępując go rozwiązaniami wzorowanymi na zaprojektowanej przez A. Speera berlińskiej nowej kancelarii.
W czasie walk o wyzwolenie Poznania zamek, podobnie jak inne budowle śródmieścia, został poważnie uszkodzony. Ten fakt, ale przede wszystkim doświadczenia lat okupacji zaowocowały propozycjami jego zburzenia lub przebudowania. Ostatecznie skończyło się na obniżeniu wieży o około jedną trzecią jej pierwotnej wysokości. Przez pierwsze powojenne lata zamek nadal służył Uniwersytetowi, później stał się siedzibą władz miasta. Od 1962 roku służy kulturze.
W ostatnich latach rozpoczęła się systematyczna rewaloryzacja uznanej za zabytek budowli. Jej dzieje przybliżają zaś eksponowane w holach archiwalne fotografie oraz niektóre spośród zachowanych elementów pierwotnego wyposażenia, w tym cesarski tron.

zwiedzanie zamku:
Gmach jest dostępny dla zwiedzających przez cały rok w godz. 11.00-19.00 (oglądać można dziedzińce i hole oraz eksponowane tam zabytkowe meble).Zwiedzanie zamku z przewodnikiem odbywa się w jedną niedzielę każdego miesiąca ( z wyjątkiem lipca i sierpnia) oraz podczas biletowanych zwiedzań nocnych.

Osoby, które chciałyby zwiedzać zamek z przewodnikiem w innym okresie prosimy o kontakt z przewodnikiem, tel. 061 64 65 288, zwiedzanie@ckzamek.pl.