>> Festiwal Ethno Port Poznań 2010 / 17-19.06.10

Festiwal rozpocznie się 17 czerwca koncertem zespołu uznawanego za największe odkrycie 2009 roku zespołu Staff Benda Bilili, który tworzą niepełnosprawni muzycy z Kinszasy, stolicy Demokratycznej Republiki Kongo. Będzie to ich pierwszy występ w Polsce.
W Poznaniu usłyszymy także Wimme Saari – artystę z Samilandu (Laponii); formację Hanggai z Mongolii Wewnętrznej (terytorium Chin), wokalistkę Nawal z Komorów, cztery niezwykłe śpiewaczki z Bułgarii tworzące Eva Quartet, grupę Fanfara Transilvania z Rumunii oraz Speed Caravan – francuski zespół, który łączy tradycyjną muzykę algierską (chaâbi) z elementami rocka i elektroniki. Na festiwalu pojawi się także Andrew Cronshaw w międzynarodowym projekcie z gośćmi z Armenii, Serbii.
Ethno Port Poznań to także występy polskich artystów. Wśród nich będą m.in. Bubliczki, który prezentuje niecodzienne połączenie tradycyjnej muzyki kaszubskiej z muzyką cygańską, bałkańską i żydowską oraz zespół Mosaic – formacja funkcjonująca na pograniczu muzyki dawnej i tradycyjnej.



Jednym z założeń projektu Ethno Port Poznań jest promocja polskiej sceny world music – chcemy by festiwal stawał się narzędziem promocji polskiej kultury ukazywanej w kontekście największych światowych dokonań w tym gatunku artystycznej aktywności.

Festiwal ma za sobą dwie edycje (2008 i 2009). W ciągu tego krótkiego czasu stał się on jedną z najważniejszych imprez tego typu w kraju, zauważalną i rozpoznawalną przez artystów, managerów i dziennikarzy muzycznych z całej Europy. Na pozytywny odbiór wpływa przede wszystkim dobór zapraszanych wykonawców – niekwestionowanych gwiazd gatunku world  music, a także o unikalna, specjalnie zaaranżowana na potrzeby EPP przestrzeń Starego  Koryta Warty.
Program festiwalu uzupełniają warsztaty, wystawy, panele dyskusyjne, spotkania i projekcje filmowe.


PROGRAM

17.06.10 czwartek
19.00 BUBLICZKI (Polska)                                                                      
20.30 STAFF BENDA BILILI (Demokratyczna Republika Kongo)  
22.00 EVA QUARTET (Bułgaria)

18.06.10 (piątek)
18.00 MOSAIC  (Polska)                              
19.30 HANGGAI (Chiny/Mongolia Wewnętrzna)         
21.00 NAWAL (Komory/Francja)
22.30 Andrew Cronshaw (Wielka Brytania)  & Svetlana Spajic (Serbia), Tigran Aleksanyan (Armenia)
00.00 dj Zhao
            
19.06.10 (sobota)
18.00 FANFARA TRANSILVANIA (Rumunia)
19.30 MOTION TRIO (Polska)
21.00 SPEED CARAVAN (Francja/Algieria)
22.30 WIMME (Finlandia)                   
00.00 dj Zhao

Cena bilety na jeden dzień festiwalu 30 zł
Karnet na trzy dni 50 zł
bilety do nabycia:
www.eventim.pl
www.bilety24.pl

bilety dostępne będą w kasie zamku od 1.06.10
oraz podczas festiwalu przy wejściach na teren festiwalu

ARTYŚCI ________________


Bubliczki (Polska)



Zespół powstał w 2006 roku jako Bubliczki Cashubian Klezmer Band. Jego założycielem jest Mateusz Czarnowski, który namówił do wspólnego grania przyjaciół z Kaszubskiego Zespołu Folklorystycznego Krëbane. Formacja – laureat m.in. I nagrody oraz nagrody publiczności na Festiwalu Folkowym Polskiego Radia Nowa Tradycja 2009  – prezentuje niecodzienne połączenie tradycyjnej muzyki kaszubskiej z muzyką cygańską, bałkańską i żydowską. W styczniu 2010 roku ukazała się debiutancka płyta Opaa!, wydana już pod skróconą nazwą Bubliczki.

Staff Benda Bilili (Demokratyczna Republika Kongo) – po raz pierwszy w Polsce!



Staff Benda Bilili to jedna z największych sensacji minionego roku na światowej scenie world music. Laureaci Artist Award na targach Womex 2009, po których w kolejce ustawiają się wielkie międzynarodowe festiwale, jeszcze do niedawna byli nieznanymi nikomu niepełnosprawnymi muzykami żyjącymi na ulicach Kinszasy. Trzonem zespołu jest pięciu gitarzystów i wokalistów, którzy w dzieciństwie chorowali na polio i dziś wskutek powikłań poruszają się na specjalnie przystosowanych trójkołowych wózkach lub o kulach. Wspiera ich sekcja rytmiczna składająca się z byłych sheges – porzuconych dzieci ulicy, którymi zaopiekowali się starsi członkowie zespołu. Jeden z nich gra gitarowe partie solowe na jednostrunowej lutni, którą sam zaprojektował i zbudował z blaszanej puszki.
Zespół usłyszeli w 2005 roku francuscy  filmowcy. To oni skontaktowali Staff Benda Bilili z producentem Vincentem Kenisem z Crammed Discs, który w 2009 roku wyprodukował ich debiutancki album Tres Tres Fort. Niewiarygodną historię zespołu filmowcy pokazali w dokumencie Benda Bilili, którego premiera odbyła się 13 maja br. Na  Międzynarodowym Festiwalu w Cannes.
Muzyka Staff Benda Bilili – radosna, hipnotyzująca i niezwykle energetyczna – to mieszanka rumby, salsy, rhythm and bluesa i afro. Grupa doskonale sprawdza się na koncertach. Na całej scenie panuje ruch: wózki w piruetach i kule w silnych ramionach używane do obrotu.... Hawańska knajpa, slumsy Kinszasy, psychodeliczny klub lub londyńskie centrum sztuki – ta wyborowa załoga zmiotłaby każdą scenę i publiczność. (Independent)

Eva Quartet (Bułgaria)



Powstałą w 1995 roku grupę tworzą cztery solistki ze znanego na całym świecie żeńskiego chóru folkowego Le Mystere des Voix Bulgares. Ich perfekcyjnie wyszkolone głosy łączą się podczas śpiewu w jeden, wielopoziomowy głos, zdają  się być jednym brzmiącym organizmem. Repertuar kwartetu obejmuje zarówno oryginalne bułgarskie pieśni ludowe, hymny kościelne, jaki i muzykę współczesną. Zespół występuje również z muzykami jazzowymi, eksperymentuje z różnymi gatunkami muzycznymi (drum'n'bass, ambient).

Mosaic (Polska)



Mosaic powstał w 2006 roku. Zespół funkcjonuje na pograniczu muzyki dawnej i tradycyjnej. W repertuarze grupy znajdują się autorskie aranżacje utworów  sefardyjskich, greckich i węgierskich; szczególnie chętnie zespół sięga po archaiczne motywy z tradycji polskiej. Muzycy grają na zrekonstruowanych – na podstawie ikonografii – instrumentach dawnych (fidel i flety proste średniowieczne) oraz instrumentach tradycyjnych z różnych zakątków świata (dudy galicyjskie, lutnia arabska, orientalne instrumenty perkusyjne).
Mosaic w 2008 roku został zwycięzcą Festiwalu Muzyki Ludowej Mikołajki Folkowe oraz laureatem 3 nagrody na XI Festiwalu Muzyki Folkowej Polskiego Radia Nowa Tradycja.

Hanggai (Chiny/Mongolia Wewnętrzna) – po raz pierwszy w Polsce!



Hanggai to mongolskie słowo określające wyidealizowany krajobraz stepu, gór, rzek, drzew i niebieskiego nieba. W Mongolii właśnie i jej tradycji muzycznej tkwią korzenie zespołu, ale dla członków grupy równie ważną inspiracją są: Pink Floyd, Radiohead czy Rage Against the Machine, a w ich twórczości mamy do czynienia  nie z wyidealizowaną wizją Mongolii, ale ze złożonymi problemami migracji i realiów życia Mongołów we współczesnych Chinach.
Hanggai tworzą młodzi artyści z Pekinu i z chińskiej prowincji Mongolii Wewnętrznej. Pochodzą z odmiennych środowisk muzycznych – ta różnorodność doświadczeń sprawia, że zespół uzyskał unikalne brzmienie, w którym mongolska muzyka ludowa łączy się np. z punk rockiem. Na wyjątkowość  brzmienia wpływa także używanie, obok gitar elektrycznych, tradycyjnych instrumentów: morin khuur (skrzypce ze strunami z końskiego włosia) oraz tobshuur (szarpana, dwustrunowa lutnia). Adaptacje tradycyjnych pieśni wykonywane są często przy użyciu hoomei – techniki śpiewu gardłowego przekazywanego z pokolenia na pokolenie.

Nawal (Komory/Francja)



Nawal – pierwsza komoryjska śpiewaczka występująca publicznie – jest multiinstrumentalistką grającą m.in. na gambusi (instrument przypominając banjo), dafie (irański bęben ramowy) i gitarze. Artystka śpiewa po komoryjsku, arabsku, francusku i angielsku. Jej twórczość usytuowana pomiędzy tradycją a współczesnością to dialog kultur. Muzyka indo-arabsko-perska styka się z polifoniami Bantu, synkopowanymi rytmami i sufickim transem Oceanu Indyjskiego. Nawal, afrykańska muzułmanka, potomkini wielkiego rodu religijnych przywódców, nie zawsze przestrzega tradycyjnych zasad społecznych i religijnych. Pozostaje jednak wierna wynikającej z sufickiej odmiany islamu filozofii, opartej na miłości, szacunku i pokoju. W swoich utworach opowiada się za szczęściem wszystkich ludzi, szerzeniem wiedzy i jednością. Jak piszą recenzenci utwory napisane i śpiewane przez Nawal to: transowe kompozycje łagodzące niepokoje świata, pieśni pełne uroku i siły, obdarzone duchowym pięknem, zniewalające rytmem i zachwycające liryką, a jej głos to lekcja medytacji.

Andrew Cronshaw (Wielka Brytania)  & Svetlana Spajic (Serbia), Tigran Aleksanyan (Armenia)



Andrew Cronshaw, wielka, barwna indywidualność współczesnej cyganerii folkowej,  to multiinstrumentalista: gra na 74-strunnej cytrze, a także na fujarze słowackiej, rozmaitych fletach, a wśród nich ulubionym chińskim ba-wu. Jest także dziennikarzem; jednym z autorów kompendium „The Rough Guide to World Music”, producentem muzycznym, reżyserem dźwięku…Andrew Cronshaw występuje solo, ale jest również otwarty na współpracę z innymi artystami (wśród których byli także muzycy z Polski – zespół Trebunie Tutki). Na EPP Andrew Cronshaw  wystąpi ze Svetlaną Spacji, która przez  kilkanaście lat zgłębiała wielowiekową tradycję wokalną, szczególnie serbskiego i bałkańskiego śpiewu a capella oraz Tigranem Aleksanyanem – armeńskim mistrzem gry na duduku.

Fanfara Transilvania (Rumunia)



Fanfara Transilvania powstała w miejscowości Cugir w Rumunii. W twórczości grupy usłyszeć można echa wielowiekowej tradycji muzycznej Mołdawii i Transylwanii („hore” lub „doine”), o silnych cygańskich korzeniach. Wprowadzają one słuchacza w świat, w którym łączą się różne tła kulturowe – starodawnej rumuńskiej wioski i współczesnych przedmieść, gdzie żyją cygańskie społeczności „gaje” i „lautar”.
Fanafara występowała na wielu festiwalach, m.in.: Proetnica Festival w Sighisoarze, Narodowym Festiwalu Folkloru w Ogrodach Cismigiu w Bukareszcie, Fesitwalu Folkloru Goritizia w Włoszech (gdzie zdobyła Nagrodę za Interpretację), Festiwal Orkiestr Dętych i Tarafów, Muzeum Wsi w Bukareszcie, w Gannat, na festiwalach w Trutnovie i Litomyślu w Czechach, Festiwalu Orkiestr Dętych w Sybinie (Sibiu).

Motion Trio (Polska)



Zespół – trio akordeonowe założone w 1996 roku przez Janusza Wojtarowicza, leadera i autora większości kompozycji – jest ewenementem na europejskim i światowym rynku muzycznym. Zespół współpracował m.in. z Krzysztofem Pendereckim, Bobbym McFerrinem, Wojciechem Kilarem, Michałem Urbaniakiem, Tomaszem Stańko, Deutsches Filmorchester Babelsberg, Rio de Janeiro Orquestrą do Teatro Municipal, Orkiestrą Filharmonii Łódzkiej, Hanseatica Chamber Orchestra…
Ich koncerty to muzyczne spektakle, nawet bez towarzyszącego zespołu i tak brzmieliby jak orkiestra, potrafią wydobyć z instrumentów niebywałe bogactwo muzyki – zapraszają do zmysłowego tanga, przenoszą w świat Orientu albo w grę komputerową. Muzycy nagrali sześć płyt, latem ukaże się w Polsce album z interpretacjami muzyki Chopina zarejestrowany podczas festiwalu La Folle Journee w Nantes styczniu 2010 roku.
Artyści koncertowali na sześciu kontynentach, w 31 krajach. W styczniu 2008 roku zadebiutowali w nowojorskiej Carnegie Hall. Mają na koncie wiele nagród: Grand Prix Polskiego Przemysłu Muzycznego, Best Polish Recording 2000 oraz Deutsche Shallplatten Kritik za płytę Pictures, Gus Viseur w kategorii Muzyczne Odkrycie Roku we Francji, Grand Prix IV Międzynarodowego Konkursu Współczesnej Muzyki Kameralnej im. K. Pendereckiego (2000).

Speed Caravan (Francja/Algieria)



Speed Caravan to zespół, który łączy tradycyjną muzykę algierską (chaâbi) z elementami rocka i elektroniki. Grupę założył w 2005 roku Mehdi Haddab, grający na arabskiej lutni oud niczym Jimmy Hendrix na gitarze. Swój debiutancki album Kalashnik Love muzycy wydali w 2008 roku w Real World Records Petera Gabriela, który powiedział: to jedna z najbardziej interesujących hybrid muzycznych, jakie słyszałem.
Koniec z muzyką świata postrzeganą jako zestaw finezyjnych kołysanek – czytam w recenzji. Speed Caravan nie brzmi ani ciepło, ani organicznie. To debiut eklektyczny i wywrotowy, zbrojny w świetny warsztat oraz jeszcze lepsze pomysły (…). Słychać, że ta karawana wędrowała przez wiele godzin improwizacji, znakomicie klejąc do siebie to, co pasować nie może. Zespół zagrał na tak prestiżowych imprezach, jak Glastonbury, Timitar Festival czy OllinKan w Meksyku, a także na Worl Stage podczas Heinken Open’er 2009.

Wimme (Finlandia) 



Wimme Saari to wielka folkowa postać z Finlandii, a dokładniej z północnozachodniej części fińskiej Laponii zamieszkanej przez lud Saami, wśród którego ciągle żywa jest tradycyjna forma śpiewu – tzw. joikowanie. Śpiew joik, porównywany często do szamańskich śpiewów Indian Ameryki Północnej, obywa się bez akompaniamentu lub z delikatnym towarzyszeniem instrumentów perkusyjnych. Wimme Saari uprawia muzykę, która bywa określana jako free joik lub trans joik. Tym, co go wyróżnia jest łączenie śpiewu joik z nowoczesną muzyką elektroniczną, brzmieniem gitary, bandżo, ukulele czy mandoliny. Wyraziste, kontemplacyjne i głęboko emocjonalne wokalizy artysty odcinają się efektownym kontrastem od pastelowych pejzaży syntezatorów.
Wimme Saari zadebiutował w 1997 płytą z jego nazwiskiem w tytule. Na początku 2010 roku ukazała się długo oczekiwana płyta Mun. Muzyka na tym albumie wykracza dość daleko poza tradycyjnie pojęty folk. Jest bardzo emocjonalna – to zderzenie szamana z nowoczesną elektroniką, kameralną muzyką (w tym piosenką francuską), improwizacją i eksperymentem. (…) Ta muzyka sama tworzy piękne krajobrazy.  Artysta współpracował m.in. z. z Hectorem Zazou, Hedningarną, Nits i RinneRadio a także z włoskim kompozytorem Aldo Brizzim. Koncertował również z kanadyjską śpiewaczką eskimoską Tanyą Tagaq oraz kałmuckim śpiewakiem gardłowym Okna Tsahan Zam w ramach projektu zatytułowanego Shaman Voices.     

dj Zhao

  

WARZSTATY

Emam –  „Niezwykłe rytmy Wschodu”



W ramach warsztatu Emam skupia się na rytmach Indii, Środkowego Wschodu i Wschodniej Europy. Uczestnicy nauczą się grania cykli rytmicznych złożonych z 5,6,7,9,10,11, i 13 uderzeń. Warsztat przewidziany jest dla wszystkich poziomów zaawansowania  i wszystkich instrumentów. Posiadanie instrumentów nie jest wymagane (choć mile widziane) – zasady przedstawione na zajęciach opanować można przez wokalizację. Emam poświęci również część zajęć na pracę nad technikami użycia dłoni w grze.
Emam uczył się klasycznego bębnienia Północnych Indii u wielkich mistrzów tabli: Ustada Alla Rakhi i Ustada Zakira Hussaina. Studiował również w Delhisjkiej Gharanie Tabli u Ustada Inama Ali Khana.
więcej informacji: www.emam.us  

Warsztaty odbędą się dwukrotnie 18.06. i 19.06. w godz. 12.00-15.00 w oddzielnych grupach po 30 osób.
Opłata za udział w warsztatach – 50 zł gwarantuje bezpłatny wstęp na wszystkie koncerty festiwalu.
zgłoszenia: warsztaty@ethnoport.pl

 
 
 

fot. M. Kaczyński

www.ethnoport.pl

www.myspace.com/ethnoport

http://www.facebook.com/group.php?v=app_2344061033&gid=310386519744#/group.php?gid=310386519744